Poniżej przedstawiam dwa pisma, które wyszły z biura oświęcimskiego adwokata dr. Ludwika Gąsiorowskiego. Pochodzą one z lat 1926-1927 i dotyczą przekazania (części?) spadku po Epifaniuszu Uklańskim na rzecz księży Salezjanów z Oświęcimia w kwocie 2000 zł.
Nie ukrywam, że zaintrygowało mnie kto kryje się pod tak oryginalnym imieniem. Otóż swoje życie zawodowe Epifaniusz Uklański związał z ogrodnictwem i tak np. w 1901 r. był ogrodnikiem dworskim hrabiego Potockiego w Olszy. W „Głosie Narodu” (nr 274 z 29.11.1901 r., str. 3) znalazła się krótka notatka w sprawie z nim związanej:
Dla zainteresowanych podaję link do pełnego wydania (TUTAJ).
Natomiast wracając do Pana Uklańskiego. Jego kariera musiała rozwijać się pomyślnie, ponieważ ostatecznie został kierownikiem i wspólnikiem w znanym krakowskim zakładzie ogrodniczym Freege w Krakowie. Na ten temat również znalazłem ciekawą notkę. Cytat przytaczam poniżej:
W 1860 roku Karol Freege założył pod Krakowem firmę ogrodniczą (obecnie teren ten położony jest przy ul. Lubicz). Po jego śmierci w 1884 r. przedsiębiorstwem zajęła się jego żona Teresa oraz najstarszy syn Ludwik, który przejął całkowicie kierownictwo w 1891 r. Ludwik Freege jako nowość wprowadził do produkcji azalie i wrzosy. Z czasem utworzono dział szkółkarski. W 1898 roku dokupiono grunty w Rakowicach. W 1899 roku Ludwik zmarł, po nim kierownictwo przejął jego młodszy brat Emil. Szkółki rozwijały się dobrze i odnosiły duże sukcesy na wystawach konkurując z powodzeniem ze szkółkami niemieckimi i austriackimi. Po śmierci Emila Freege kierownikiem i wspólnikiem firmy był Epifaniusz Uklański, a w latach trzydziestych XX wieku firma należała do Marii Freege–Turetschkowej i dr. Mieczysława Kamberskiego. W okresie międzywojennym nastąpił dalszy rozkwit firmy, co skutkowało wieloma odznaczeniami na wystawach ogrodniczych w Krakowie, Lwowie, Poznaniu i Wiedniu. Firma ta prowadziła również działalność hodowlano-nasienną.
Źródło: Danuta Kraus, Magdalena Śliwińska, „ASORTYMENT RÓŻ W SZKÓŁKACH NA TERENIE DAWNEJ GALICJI OD OK. POŁOWY XIX DO POŁOWY XX WIEKU NA PRZYKŁADZIE 7 OBIEKTÓW”, [w:] „Rocznik Przemyski”, t. XLVIII, z. 3, 2012 r.