Zakład zwany potocznie przez wadowiczan druciarnią powstał pod koniec XIX wieku. W 1923 r. w związku z reorganizacją przyjął nazwę „Wadowicki Przemysł Druciany”. Zajmował się wytwarzaniem drutów, gwoździ, siatek ogrodzeniowych oraz stali budowlanej. Po II wojnie światowej, a dokładnie w 1951 r. został upaństwowiony. Zmieniono również nazwę na „Wadowickie Zakłady Przemysłu Terenowego” i poszerzono wytwarzany asortyment o przenośniki taśmowe, sprężyny i sprzęt szpitalny. Największy rozkwit druciarni przypada na lata 70-te, po włączeniu jej w 1971 r. w skład Kombinatu Urządzeń Mechanicznych Bumar-Łabędy w Gliwicach. Podjęto tym samym produkcję maszyn i urządzeń rolniczych, budowlanych oraz części dla wojska. Z ciekawostek warto nadmienić, że w wadowickim zakładzie produkowano wówczas, m.in koła nośne do czołgów T-55 i T-72, oraz transporterów opancerzonych. W wyniku przemian przełomu lat 80-tych i 90-tych wadowicka druciarnia odłączyła się od gliwickiego kombinatu, stając się od 1991 r. „Fabryką Urządzeń Mechanicznych i Sprężyn Fumis – Bumar Wadowice”. W nowych warunkach gospodarczych zakład przetrwał ponad dwie dekady i uległ likwidacji w 2012 r. Jego pozostałości można zobaczyć przy obecnej ulicy Legionów w Wadowicach.
Poniżej prezentuję rachunek fabryki „Wadowicki Przemysł Druciany” z 1938 r.
[Kliknij w obrazek, aby wyświetlić go na pełnym ekranie. Możesz również pobrać plik na swój dysk. Na temat dalszego wykorzystania skanów przeczytaj regulamin]
Archiwum Adama Leśniaka
Zbiór: Dokumenty dotyczące historii ziemi wadowickiej
Jednostka: Faktury i pisma firmowe
Sygnatura: AAL/04/03
Strona: 2